از کدام دسته ای؟

بسم الله الرحمن الرحیم

الهی ،خوشا آنان که فقط با تو دل خوش کرده اند. (الهی نامه)

ای رفیق همراه و ای سالک الی الله و ای خواننده آگاه سخن ها با تو دارم. تو بهانه ای . سخن ها با خود دارم. در این روزگار شیرین و تلخ، تلخی ها و شیرینی ها دیده ام و دیده ای.
عده ای رادیده ام که جز غم نان غمی ندارند. عمری است که در پی لقمه ای نان دوانند. آری،درد نان بد دردی است و مرد میخواهد تا بر این درد صبر کند.
عده ای رادیده ام که جز شهوت اندیشه ای در سر ندارند ،این بندگان خدا هم عمری است که در این وادی حیرانند.
عده ای را دیده ام که در پی کسب جاه و مقام اند و در سر جز فکر قدرت، اندیشه ای ندارند.مقامی بعد از مقام دیگر و پستی بعد از پست دیگر. به کجا چنین شتابان؟
عده ای را دیده ام که در پی ،سوغات سفره  فرهنگ غربی اند و دائما با آثار آن حضرات سرگرمند و به این اندیشه که روشن فکرند دل خوشند.
عده ای را دیده ام که در بند تجملاتند و به ظاهر زیبا و روی دل ربا و لباسی بی همتا و آرایشی چون ماه می اندیشند و دائما به فکر ظاهر خویشند.
عده ای را دیده ام که در بند سیاست اند و دائما در پی شنیدن آرای این و آنند و با شنیدن و نقد کردن و موضع گرفتن در قبال این و آن سرگرمند.
عده ای را دیده ام که از این باشگاه به آن باشگاه در گزارند و به فکر پرورش اندامند و در فکر رکور های ورزشی و تمرینات پرورشی اند.
عده ای را دیده ام که عاشق تفریح اند و در فکر شناسایی تفریح گاه ها اند و از دریا به دشت و از دشت به کوه و از کوه به جنگل رهسپارند و در دل طبیعت دلشادند و به این سیاحت خوشحالند.
عده ای را دیده ام که با آلات موسیقی و نغمه های آن مشغولند و با کتاب ها و آلات ساز و آواز محشورند و در فکر کنسرت ها و خوانندگان و این طور مسائل اند.
عده ای را دیده ام که عشق محرم و فاطمیه و مداحی دارند و روز شماری میکنند که محرم بیاید تا دوباره به هیئت ها بروند و پای منبر مداحان به سر و سینه بزنند و هروله کنند. آری این ها لباس سیاه را با لباس های دیگر عوض نمیکنند.و این هم مدی است برایشان.
عده ای از اهل علم را دیده ام  که دائما سر در کتاب دارند و در فکر مدارک دانشگاهی، از لیسانس به فوق لیسانس و به دکتری اند وبه استادی دانشگاه می اندیشند. از مهندسین کامپیوتر گرفته تا عاشقان ریاضیات محض.
عده ای را دیده ام که به تسبیح و نماز و مسجد و منبر دل داده اند و یک پای ثابت مساجدند و به جای مهر در پیشانی و تسبیح در دست و ذکر بر لب، دلبسته اند.

آری،افراد بسیاری را دیده ام. که گر اوصافشان را بگویم مثنوی هفتاد من کاغذ شود.

اما به راستی من جزو کدام دسته ام؟ تو ای خواننده همراه،تو از کدام دسته ای؟در این آشفته بازار چه کاره ای؟تو را نمیدانم اما من میگویم که نمیدانم کیستم و چه کاره ام.در بین این گروه ها روانم و گاهی رنگ ان گروه و گاهی به این الوانم.

الهی ،اگر کودکان سرگرم بازی اند،مگر کلانسالان در چه کارند؟!(الهی نامه)

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: